Kari Arnestad (1910-1985) var den andre kvinna med tilknyting til noverande Gloppen kommune som gav ut bok. 37 år etter Malmfrid Lunde (f. Hole) sin roman Skøytebrevet (1942), kom Arnestads samling av dikt: Under Guds regnboge i 1979. Boka vart gitt ut av Eikenes Bok- og Papirhandel i samarbeid med Dreyers forlag.
Kari Arnestad var fødd i Hyen, og voks opp der, i Angedalen og på Hestenesøyra. Faren, Lars Arnestad, var lærar og hadde jobb ulike stader, frå 1919 i Gloppen.
Kari Arnestad gjekk folkehøgskulen på Vereide, og deretter bibelskule i Oslo. Frå 1937 til 1957 var ho reisesekretær i Oppland for Det Norske Misjonsselskap. På grunn av sviktande helse laut ho slutte i denne jobben. Ho tok då vidare utdanning og var sosialkurator ved Hvite Bånds kurhjem i Oslo og ved Risby kurhjem på Dokka frå 1958 til 1961. Då sette helsa stopp for vidare yrkesliv, og ho flytta då til ein institusjon som gjorde livet lettare.
Arnestad omsette salmen «Hvo ene lader Herren råde» til nynorsk. Denne var med i salmeboka tidlegare, men ikkje i den nye utgåva frå 2013.
Kari Arnestads bok høyrer heime i ein litterær tradisjon som har stått sterkt på våre kantar, om enn litt ulikt frå region til region: den kristne litteraturen, med eit tydeleg forkynnande føremål.
I føreordet til Under Guds regnboge skriv Kari Arnestad: Denne vesle boka har vorte til gjennom liding og motgang, og er meint som ei helsing til deg som har røynt det same, men også til medmenneske som er gjeve ein lettare veg.
Vi lever alle under regnbogebrua som Gud har spent over oss. Hans lovnader sviktar aldri, men legg litt av himmelens fargespel over sjølv den mørkaste kvardag.
I Gula Tidend 13.6.1979 skreiv Knut Hauge om diktsamlinga under overskrifta «Kristen kvalitetslyrikk»: Dette er verkeleg fullverdig kristen lyrikk, samla om det sentrale, einfeld og audmjuk i språk og form, og lykkeleg fri for mange gamle religiøse klisjear, men og med ein inderleg tone som fortel at det kjem frå djupet. (…) Det er eit lyrisk talent som har gått gjennom smeltedigelen av motgang og liding, og skapt det om til song.
TO DIKT AV KARI ARNESTAD
MORGON
No rodar sol om Sørstrandsfjell,
og natta kverv i lette dis.
No er det dag! Stå opp mi sjel,
og syng din Skapar lov og pris!
Sjå nåden ny som dagen er,
Guds kraft er nok for det du ber.Hans kjærleiks hav er som i går,
og alle æve-år.
Du anar vår om rant og rindar,
når sola sveipar dagen i si prakt.
Du skodar mot dei skire tindar
og takkar for Guds rettferds kvite drakt.
Som barnet trygt i Faders arm
du kjenner gleda rik og varm,
og kvart sekund av nyfødd dag
du lever i eit evig andedrag!
SALMEN (6 av 9 strofer)
Ein salme er mektige tempelkvelv
av jublande lovsongsbrus,
ein salme er vatn frå Livsens elv
som strøymer i Herrens hus.
Ein salme er ordet frå Gud til oss,
og ordet frå oss til Gud.
Den løfter vårt auga til Kristi kross,
og syng om hans rettferds skrud.
Ein salme er soga om deira strid
som gjekk denne vegen ein gong,
ei lykte for foten i farne tid,
ein tidlaus og takande song.
Ein salme, eit kunstverk i tonar og ord,
er skapt av den kunstnarhand
som rører ved fattige sjeler på jord,
og kveiker den heilage brand.
Ein salme stig opp frå eit sjeledjup
der bylgjene bryt i storm.
Ein salme er gjerde ved avgrunnsstup,
vår Bibel i bunden form.
Ein salme er barn av dagen som er,
av seklar som gjekk og kom.
Og ein gong når tonane tagnar her
fullkomen den kling i Guds heilagdom!
KJELDER
Knut Hauge: «Kristen kvalitetslyrikk», Gula Tidend 13.6.1979
Anne Kristin Aasmundtveit: Biografisk leksikon til Norsk Salmebok og Norsk Korallbok, 1995
Forfattarside på nettstaden «Forfattarar frå Sogn og Fjordane», https://forfattarar.sfj.no/writer/kari-arnestad/
Digital utgåve av diktsamlinga: https://www.nb.no/items/bb2624c973f18a6b2727dae825600404?page=0&searchText=kari%20arnestad
Comments